صاد ف واو ر الف و...خاکستری!

پیش نوشت:میخواستم حالا که زمستان شده قلم را بخشکانم اما...
تاریخ یخ بسته ای است
هوای هوس آلوده ای
ماه منحوس و فصلِ مِفصل دریده ای است
صداهای سرد و سوخته ای...

اسطوره ی سپید و سیاه باز آمدی...شبِ تولدِ مرگ...
من از عکس سپید و سیاهت،بهمن می کِشم...دی به درک!

پی نوشت1:برای هدیه ی بی مثالی که اتفاقی(فکر کنید اتفاقی!)برای بار دوم(ولی بی مثال تر)گرفتمش...

پی نوشت2:دوبار درست انتخاب کردم
یک بار وقتی فهمیدم عاشقت شده ام
یک بار وقتی فهمیدم عاشقش شده ای
مثل ساعتی خراب
که فقط دوبار زمان را درست نشان می دهد
خراب است دیگر..._{(شاعرش را به خاطر ندارم!)}