ثورِ سوخته
سه شنبه, ۳ شهریور ۱۳۹۴، ۰۳:۱۴ ق.ظ
یک مَرد اردیبهشتی دارد آنقدر سیگار می کشد تا بسوزد لب هایش که خورد به لبی بی شرف...
کاش ماه از آفریده های جهان حذف می شد...به چه درد می خورد آن جنونِ کاملش و این نقره ای رنگ بودنش که از خورشید می دزدد؟!
فقط دود شدن...این مهم است!شهریورم را دود میکنم و میدانم سر پاییز هم به توافق نمی رسیم.
من به خودم متهم نمی شوم.
همه ی آدم ها خطرناک اند ولی وقتی خطرشان اخطار دهنده میشود که هرکس بفهمد خودش چه خطراتی دارد...!
یک مَرد اردیبهشتی سوخته که زیر خاکسترش...بهتر است آتشی نباشد!
(خودت...خودت همونی که تو تنهاییت پُره!)
آخ از دخترانی که جلوی آیینه خط چشم می کِشند و آه از مردانی که پشت پنجره سیگار می کِشند...!
*ثور نماد ماه اردیبهشت است.
- ۹۴/۰۶/۰۳