کیست که من را بنویسد؟

سارای سردم...

باور کن تمام بدبختی مان این است که دنیایمان واقعی است! 

همین! 

مثلا همین سردی تو...که واقعیت محض است...مثلا همین سکوت محض من...

سارا...صاحبِ سکوتِ من...

اگر من را کسی می نوشت و در نوشته اش من را عاشق تو می کرد،بی شک اول برف های پوست صورتت را بر من می باراند 

بعد من را لا به لای بهمنِ نامت مدفون میکرد و آخر قصه،با انگشت های بلور آجین تو،نجاتم میداد! 

اما...این واقعیت دنیای واقعی،بدبختمان کرده!!! 

پی نوشت: سارا! امروز بیست و دوم است! سارا! انگشت هایت را برزخ بیست و دو گرفته!

سارا! در دنیای تو چندمین روز تقویم است؟