باد می ایستد

کسی از دور های دور 

چه می لرزد دلش برای آبی های مانتویت

و چه سرگیجه ی عجیبی می گیرد از فرم گرد عینکت

خالی می شود در سینه اش چیزی به وقت شنیدن صدای سردت...

کیستی...دور ترین سارای سرد...